Το χωριό Πατρικά χρονολογείται πιθανώς από 1050 σύμφωνα με τις αναφορές ταξιδιωτών και των ιστορικών. Η προέλευσή της φαίνεται να είναι οικογένεια Kalamoti που αποφάσισε να αφήσει το εγχώριο χωριό τους και να ψάξει μια καλύτερη περιοχή. Στηρίχτηκαν τελικά έναν πύργο στην κορυφή ενός λόφου που μπορεί ακόμα να φανεί στο χωριό.

Το χωριό, στο χρόνο του, ήταν άλλο των κάστρο-χωριών που ήταν συνήθες κατά τη διάρκεια εκείνης της περιόδου. Τα σπίτια συνδέθηκαν διαμορφώνοντας έναν προστατευτικό τοίχο, χωρίς οποιεσδήποτε παράθυρα ή εξωτερικές πόρτες. Σήμερα ακόμα παραμένουν τα μπαλκόνια και τα παράθυρα πετρών που χτίστηκαν μετά από την εποχή των πειρατών. Το πρώτο σπίτι, μαζί με τη μαρμάρινη κάλυψη των όπλων που χτίζεται επάνω από το doorframe κάθε σπιτιού, και τα δύο παρεκκλησια είναι μερικά από τα ενδιαφέροντα χαρακτηριστικά γνωρίσματα αυτού του χωριού. Τα παρεκκλησια τιμούν Aghios Νικόλαος και Taxiarchi (ο αρχάγγελος), και έγιναν επίσης από την πέτρα και συνδέθηκαν με τα σπίτια με αυτόν τον τρόπο που συνδέουν τα από κοινού.

Εκτός αυτού, το περπάτημα γύρω από Πατρικά είναι πραγματικά όμορφο λόγω των αρχαίων χτισμένων πέτρα σπιτιών, οι άνετες γωνίες με τα ανοιγμένα και κλειστά παραθυρόφυλλα, τα πολλαπλάσια χρωματισμένα αττικά παράθυρα, εκτός από το μεγάλο αριθμό αναδημιουργημένων κοχυλιών που κρύβουν μέσα στους τοίχους τους τους δημοφιλείς θησαυρούς τέχνης όπως οι στυλοβάτες και οι εστίες. Το χωριό γιορτάζει το φεστιβάλ του Αγίου Ιωάννου στις 29 Αυγούστου.
ΠΑΤΡΙΚΑ ΧΙΟΣ
Τα Πατρικά είναι ένα μικρό χωριό της νοτιοανατολικής Χίου, σε οδική απόσταση 24 χιλιομέτρων από την πόλη της Χίου. Σήμερα υπάγεται στο ομώνυμο δημοτικό διαμέρισμα του Δήμου Μαστιχοχωρίων, του οποίου αποτελεί και τον μοναδικό οικισμό. Το μεσοσταθμικό υψόμετρο του χωριού είναι 190 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Το χωριό ήταν κάποτε περιτειχισμένο με καστρόπορτες κλπ., κατά τα πρότυπα των χωριών-κάστρων της Χίου, σε μικρότερη βέβαια κλίμακα, όπως προδίδουν οι ονομασίες θέσεών του «Γύρος», «Μέσα Πόρτα» και «`Εξω Πόρτα». Το χωριό όμως υπέστη πολλές ζημιές στο σεισμό του 1949, οπότε η ανοικοδόμησή του συνέτεινε στο να εξαφανισθούν πολλά στοιχεία της αρχιτεκτονικής τύπου «χωριού-κάστρου». Οι κάτοικοι του χωριού, που ονομάζονται Πατρικούσοι / Πατρικούσαινες στο τοπικό γλωσσικό ιδίωμα, είναι στην πλειονότητά τους γεωργοί και παράγουν μαστίχα, λάδι, ελιές, αμύγδαλα, γλυκάνισο, κ.ά..